Είναι μια παρέμβαση υπερτιμημένη, για δύο βασικούς λόγους:
Ο πρώτος είναι γιατί αφήνει σε εκκρεμότητα σημαντικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν από τον νόμο Κατρούγκαλου.
Με αρκετά από αυτά, όπως ο υπολογισμός των συντάξεων σε διάφορα καθεστώτα ασφάλισης, να μπλοκάρουν την οριστική έκδοση νέων αποφάσεων συνταξιοδότησης.
Ακόμα και η έκδοση των επικουρικών συντάξεων για αιτήσεις από το 2015 και μετά δε φαίνεται να προχωρά στο άμεσο μέλλον, ύστερα από το νέο τρόπο υπολογισμού που προβλέπεται για τα χρόνια ασφάλισης ως το 2014 και την αδυναμία να υπολογιστεί το μέρος της σύνταξης για τον χρόνο ασφάλισης από την 1/1/2015 και μετά.
Αποτέλεσμα αυτού είναι να παραμένουν σε εκκρεμότητα 130.000 επικουρικές συντάξεις.
Αλλά ούτε δίνεται κάποια λύση στις συσσωρευμένες ασφαλιστικές οφειλές επιχειρήσεων, όπως η τακτοποίηση των 120 δόσεων και το πάγωμα των ασφαλιστικών εισφορών στον πρώην ΟΑΕΕ.
Θέλω να σταθώ στο άρθρο για την 6μηνη παράταση του δικαιώματος σε συντάξεις και επιδόματα αναπηρίας.
Με την οποία πιο πολύ νομιμοποιείτε παρά αντιμετωπίζετε το πρόβλημα των καθυστερήσεων στα ΚΕΠΑ.
Γνωρίζω από πρώτο χέρι με πόση καθυστέρηση στέλνονται, για παράδειγμα, τα παραπεμπτικά από τις τοπικές υπηρεσίες του πρώην ΟΓΑ στα ΚΕΠΑ.
Αλλά το πιο τραγικό είναι, κύριε Υπουργέ, ότι υπάρχουν άνθρωποι με σοβαρές αναπηρίες που περιμένουν 2 και 3 χρόνια μέχρι να βγει η σύνταξή τους.
Και μιας και ο λόγος για προνοιακά θέματα, θα ήθελα να ζητήσω από την κα Αναπληρωτή Υπουργό να ξαναδεί το κριτήριο της διαμονής για 10 συνεχόμενα χρόνια, προκειμένου να δίνεται το επίδομα ανασφάλιστων υπερηλίκων.
Είναι πολλές οι περιπτώσεις, Βορειοηπειρωτών και άλλων, που μένουν πράγματι πολλά περισσότερα από 10 χρόνια στη χώρα μας, αλλά δεν μπορούν να το αποδείξουν, καθώς τους είχαν παραχωρηθεί σπίτια χωρίς ενοικιαστήριο συμβόλαιο ή ήταν φιλοξενούμενοι από στενούς συγγενείς τους.
Πιστεύω κύριε Υπουργέ ότι θα πρέπει να αναζητηθούν τρόποι ώστε να μην αποκλειστούν από το επίδομα οι πολλές εκείνες περιπτώσεις που στην ουσία πληρούν τις προϋποθέσεις.
Περνάω, κυρίες και κύριες συνάδελφοι, στο τμήμα του νομοσχεδίου με τις εργασιακές ρυθμίσεις το οποίο, όπως και το ασφαλιστικό μέρος, είναι συνολικά υπερτιμημένο.
Αρκετές από τις ρυθμίσεις αυτές μπορούν πράγματι να περιορίσουν αρνητικά φαινόμενα στην αγορά εργασίας, ενώ κάποιες άλλες δημιουργούν νέα προβλήματα, στη θέση αυτών που υποτίθεται ότι αντιμετωπίζουν.
Η διάταξη σχετικά με το προσωρινό κλείσιμο των επιχειρήσεων για παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας έχει πολλά «θολά» σημεία με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εφαρμοστεί.
Αντίστοιχο θέμα υπάρχει και με το άρθρο για την καταχώρηση των υπερωριών και της υπερεργασίας στο σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ», που αναμένουμε να διευκρινιστούν με Υπουργική Απόφαση.
Το άρθρο με το οποίο προβλέπεται ο αποκλεισμός του εργοδότη - παραβάτη από δημόσιες συμβάσεις στερεί την ανάληψη δημοσίων έργων από τις επιχειρήσεις που μπορεί στο μέλλον να δικαιωθούν δικαστικά.
Έγινε μια μεγάλη συζήτηση στη Επιτροπή σχετικά με το αν τα κίνητρα που θα δίνονται στην επιχειρήσεις για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας πρέπει να είναι θετικά ή αρνητικά.
Αν θα πρέπει δηλαδή να επιβραβεύουν τη συμμόρφωση ή να λειτουργούν ως αντικίνητρα στην παράβαση.
Στην πρώτη περίπτωση χρειάζεται ένα λευκό μητρώο εργοδοτών, στην άλλη ένα μητρώο παραβατών.
Για την ώρα το μητρώο παραβατών στο πληροφορικό σύστημα του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας, που είναι απαραίτητο για να εφαρμοστεί ο αποκλεισμός από τις δημόσιες συμβάσεις, δε λειτουργεί.
Είναι επομένως ερώτημα το πώς θα εντοπιστούν παραβάσεις δύο χρόνων πίσω, αφού οι έλεγχοι και οι κυρώσεις δεν έχουν περαστεί στο σύστημα του ΣΕΠΕ.
«Κενό γράμμα» κινδυνεύει να αποτελέσει και η πρόβλεψη για ακύρωση απόφασης εργοδότη για εργασιακές συμβάσεις, όταν δεν τηρείται η διαδικασία της ενημέρωσης και διαβούλευσης με εργαζόμενους.
Επειδή δεν υπάρχουν στο νομικό πλαίσιο ασφαλή κριτήρια για την τήρηση της διαδικασίας, είναι πιθανό να προκύψουν διαφωνίες και ενστάσεις, προκαλώντας εμπόδια στη λειτουργία μιας επιχείρησης.
Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι μόνο τα κενά και οι ασάφειες που απειλούν να πετάξουν τις όποιες καλές προθέσεις στο καλάθι των αχρήστων.
Η Κυβέρνηση αδυνατεί να προσαρμόσει αυτά που θέλει σε αυτά που μπορεί να γίνουν.
Και ειλικρινά, περιμένουμε μια καλή απάντηση στο ερώτημα, πώς θα τηρηθούν οι στενές χρονικές προθεσμίες για την εκδίκαση εργατικών διαφορών, όταν το σύστημα απονομής δικαιοσύνης είναι ήδη υπερφορτωμένο και πάσχει από έλλειψη δικαστικού προσωπικού;
Και γιατί το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται συνολικά με την τροποποίηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, όπως πρότεινε ο συνάδελφος κύριος Παναγιωτόπουλος...
Και σε αυτή την περίπτωση η Κυβέρνηση βάζει μπροστά το κάρο από το άλογο…
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Από τα παραδείγματα αυτά και μόνο, είναι νομίζω ξεκάθαρο ότι, στα δύο σημαντικά κομμάτια του νομοσχεδίου που διαφημίζει η Κυβέρνηση, είτε παραβλέπονται επείγοντα θέματα για να ξεμπλοκάρει η απονομή συντάξεων, είτε προτείνονται λύσεις που είναι αμφίβολο αν θα λειτουργήσουν.
Αν είχα, λοιπόν, να δώσω μια συμβουλή στην Κυβέρνηση, θα της έλεγα να μη σπεύδει να χαρεί, ούτε υπερβολικά, ούτε προκαταβολικά.
Δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες εξακολουθούν να περιμένουν στην ουρά για να εκδοθεί μια πετσοκομμένη σύνταξη.
Και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι περιμένουν από την Κυβέρνηση να προστατεύσει το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία.
Δικαίωμα που η ίδια φρόντισε να υπονομεύσει με τις καταστροφικές πολιτικές της τα τελευταία δυόμιση χρόνια.