Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Τρίτη, 27 Μαΐου 2025 00:00

Βασίλης-Γιόγιακας: αναμορφωμένο καθεστώς για τις παραμεθόριες περιοχές στον αναπτυξιακό νόμο

Κύριε Υπουργέ,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Συζητούμε σήμερα ορισμένες σημαντικές βελτιώσεις ενός αναπτυξιακού εργαλείου.
Ενός από τα πολλά εργαλεία και προγράμματα με τα οποία στηρίζονται η επιχειρηματικότητα και η απασχόληση.
Γιατί, και αξίζει να το επαναλαμβάνουμε σε κάθε ευκαιρία, σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη, σχεδιάζεται και γίνεται πράξη, μια κοσμογονία έργων και δράσεων σε όλη τη χώρα.
Όχι μόνο στο πεδίο της ανάπτυξης της οικονομίας, αλλά στην πράσινη μετάβαση, την ψηφιοποίηση, τη στήριξη των πιο αδύναμων, τη δημόσια εκπαίδευση και το δημόσιο σύστημα υγείας.
Και αυτό γίνεται χάρη σε έναν συνδυασμό χρηματοδοτικών δυνατοτήτων, από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά και επενδυτικά ταμεία και τον κρατικό προϋπολογισμό.   
Ο αναπτυξιακός νόμος έρχεται λοιπόν να συμβάλει στο δικό του μέτρο, στη γενική κατεύθυνση της διατηρήσιμης ανάπτυξης μιας ανθεκτικής οικονομίας που λαμβάνει υπόψη και αξιοποιεί τα χαρακτηριστικά της γεωγραφίας, της παραγωγικής δομής και των ανθρώπων μας. 

Είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε από τον συνάδελφο εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας αλλά και από τον κ. Υπουργό τις σημαντικές αλλαγές που φέρνει το νομοσχέδιο στον νόμο 4887 του 2022, στον τελευταίο δηλαδή αναπτυξιακό νόμο.
Αν συνοψίζαμε σε τρεις λέξεις τη φιλοσοφία των αλλαγών θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για αξιοκρατία, για ευελιξία, για αποκέντρωση.
Δημιουργείται ένα πλαίσιο πιο φιλικό στον υποψήφιο επενδυτή, είτε αυτό σημαίνει τα νέα καθεστώτα, είτε τα κίνητρα ταχείας αδειοδότησης και δανειοδότησης, είτε τις ταχύτερες διαδικασίες ελέγχων και αξιολόγησης.
Δίνεται ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στη στήριξη των παραγωγικών επενδύσεων, των επενδύσεων στην καινοτομία, στη μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων και στη στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων καθώς και περιοχών που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές.
Ενισχύεται η αξιοκρατία στα κριτήρια επιλογής, υπέρ των πιο ώριμων και άρτιων επενδυτικών σχεδίων.

Ως βουλευτής μιας ακριτικής περιοχής, αξίζει να επισημάνω το αναμορφωμένο καθεστώς των περιοχών ειδικής ενίσχυσης, που αφορά επενδυτικά σχέδια σε παραμεθόριες περιοχές στον βορρά ή περιοχές με κατά κεφαλή ΑΕΠ ανέρχεται στο 70% του μέσου εθνικού ή με σοβαρή μείωση του πληθυσμού.
Και με ικανοποίηση άκουσα τον κ. Υπουργό να λέει ότι το καθεστώς για τις περιοχές αυτές θα είναι μέσα στα πέντε επόμενα καθεστώτα που θα προκηρυχθούν φέτος και του χρόνου, συνολικού προϋπολογισμού ενός δισεκατομμυρίου ευρώ.
Αξίζει, κύριε Υπουργέ, στο πλαίσιο της προκήρυξης αυτής και όχι μόνο, να δείτε πώς μπορούν να στηριχθούν τα συλλογικά αγροτικά σχήματα, οι συνεταιρισμοί, οι ομάδες παραγωγών, ώστε να μπορούμε να κάνουμε τα αγροτικά μας προϊόντα πιο ανταγωνιστικά, να πετύχουμε οικονομίες κλίμακας που μειώνουν το κόστος παραγωγής τους και αυξάνουν τις εξαγωγικές τους δυνατότητες.
Να στηριχθούν γενικότερα, κύριε Υπουργέ, αυτοί που πραγματικά παράγουν και θέλουν να μείνουν και να συνεχίσουν να δημιουργούν στον τόπο τους.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η υποδοχή των προτεινόμενων αλλαγών από τους εκπροσώπους παραγωγικών και επιχειρηματικών φορέων είναι, δίχως άλλο, θετική.
Όπως θετική ήταν η συμβολή τους στη συζήτηση, με στοχευμένα σχόλια και συγκεκριμένες προτάσεις.
Στον αντίποδα, είδαμε μερίδα της αντιπολίτευσης να αναλώνεται σε μια οριζόντια κριτική στον τελευταίο αναπτυξιακό νόμο, τα ζητήματα του οποίου άλλωστε πρώτοι εμείς αναγνωρίσαμε.
Ακούσαμε να μας λένε γιατί είναι λάθος η μία ή άλλη αναπτυξιακή πολιτική, χωρίς να μας λένε τι έχουν να προτείνουν στη θέση τους.
Μιλούσαν, από τη μία, για αλλαγή παραγωγικού μοντέλου και, την ίδια στιγμή, καλούσαν να συνεχιστούν οι ίδιες πολιτικές που συντηρούν τις αδυναμίες του σημερινού μοντέλου.

Κοιτάξτε, τέτοιες φράσεις περί προτύπου παραγωγής και τα λοιπά, ακούγονται ωραίες.
Πρέπει όμως να χρησιμοποιούνται με προσοχή.
Το να αλλάξεις τι παράγεται, πώς και από ποιους είναι μια διαδικασία δύσκολη, που παίρνει χρόνο και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Κι ασφαλώς δεν εξαντλείται σε ένα ρυθμιστικό πλαίσιο για τις επενδύσεις, όπως είναι ένας αναπτυξιακός νόμος.
Η αύξηση της παραγωγικότητας των επιχειρήσεων.
Η εξαγωγική ικανότητα της οικονομίας.
Η στροφή σε προϊόντα και υπηρεσίες που είναι διεθνώς εμπορεύσιμα, πέρα από τον Τουρισμό και τη Ναυτιλία.
Στη γεωργία, τη μεταποίηση, την τεχνολογία.
Η στήριξη των μικρών επιχειρήσεων σε κλάδους όπως οι παραπάνω, ώστε να μεγαλώσουν.
Όλα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι μόνο ζήτημα ενός ρυθμιστικού πλαισίου για τις επενδύσεις.
Χρειάζεται ένα ευρύτερο, κατάλληλο ρυθμιστικό περιβάλλον, στη φορολογία, στο πτωχευτικό δίκαιο, και αλλού.
Χρειάζεται λειτουργικούς και αξιόπιστους θεσμούς.
Εύκολη και γρήγορη πρόσβαση σε χρηματοδότηση.
Επένδυση στην εκπαίδευση, γιατί μέσα από αυτήν όχι μόνο αποκτούνται δεξιότητες, αλλά αλλάζουν και νοοτροπίες.

Η αναμόρφωση του αναπτυξιακού νόμου είναι όπως είπα, ένα από τα πολλά εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας.
Και είναι, δίχως άλλο, ένα από τα πολλά βήματα προς τα εμπρός που γίνονται σήμερα.
Ώστε να στήσουμε μια οικονομική ανάπτυξη σε στέρεος έδαφος, πιο ισορροπημένη, με πραγματικές ευκαιρίες για τους νέους μας, και χωρίς να μένει κανείς πίσω. 

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 02 Ιουνίου 2025 09:27