Βλέποντας συνολικά τα τέσσερα βασικά μέτρα στεγαστικής πολιτικής που φέρνει το νομοσχέδιο, μπορούμε να πούμε ότι κερδίζουν όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές:
Κερδίζουν οι νέοι, τα νεαρά ζευγάρια, οι νέες οικογένειες, που θα μπορούν να αποκτήσουν αξιοπρεπή στέγη με πολύ ευνοϊκούς όρους.
Με δόση στεγαστικού πολύ χαμηλότερη από το ενοίκιο που θα πλήρωναν για το ίδιο σπίτι.
Με επιτόκιο στο ένα τέταρτο των εμπορικών επιτοκίων ή και μηδενικό για τις τρίτεκνες και τις πολύτεκνες οικογένειες.
Με την ιδία συμμετοχή να είναι στο 10% της αξίας του ακινήτου, τουλάχιστον στο μισό απ’ ό,τι προβλέπεται συνήθως.
Κερδίζουν και οι πιο ευάλωτοι, οι νέοι με τα πιο χαμηλά εισοδήματα, που θα μπορούν να μείνουν σε μια αξιοπρεπή στέγη με ενοίκιο που θα καταβάλλεται για τρία χρόνια από το ελληνικό Δημόσιο.
Και οι νέοι που θα μπορούν να μείνουν, με χαμηλό ενοίκιο, σε σπίτι που έχει χτιστεί σε δημόσιο ακίνητο και έχει παραχωρηθεί προς εκμετάλλευση σε ιδιώτη.
Κερδίζουν οι ιδιοκτήτες, που θα μπορούν να ανακαινίσουν το ξενοίκιαστο ακίνητό τους με κατά 40% χαμηλότερο κόστος – όσο και η επιδότηση που θα πάρουν – και να το βγάλουν ξανά στην αγορά για ενοικίαση.
 
Άρα κερδίζουν και όσοι αναζητούν σπίτι για να νοικιάσουν, αφού αυξάνεται η προσφορά ενοικιαζόμενης κατοικίας.
Κερδίζει το ελληνικό Δημόσιο, γιατί θα αξιοποιηθεί περιουσία του που σήμερα είναι ανεκμετάλλευτη.
Και μάλιστα με τρόπο που υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον αφού αφορά και την κοινωνική κατοικία.
 
Κερδίζουν επιχειρήσεις και επαγγέλματα στην αγορά ακινήτων και στην οικοδομή, που θα αναλάβουν την ανέγερση και την εκμετάλλευση κατοικιών σε δημόσια ακίνητα.
Κερδίζουν όλοι και, στη μεγάλη εικόνα, κερδίζει η χώρα!
Στο μέτωπο του δημογραφικού προβλήματος.
Στο μέτωπο της ανάπτυξης της οικονομίας, με ιδιωτικές επενδύσεις και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Στο μέτωπο της αγοράς ακινήτων, με την ανανέωση του γερασμένου αποθέματος κατοικιών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Έχει γίνει δεύτερη «φύση» της αντιπολίτευσης να αμφισβητεί ακόμα και εκείνα τα μέτρα που έχουν ξεκάθαρη κοινωνική στόχευση.
Το έχουμε δει σε προηγούμενα νομοσχέδια για την εργασία και την κοινωνική ασφάλιση, το είδαμε ακόμα και τις τελευταίες μέρες με το Market Pass.
Το πρόβλημα είναι ότι, όπως γίνεται και τώρα με το νομοσχέδιο αυτό, πέφτουν σε αντιφάσεις.
Ας μας πουν τελικά, το νομοσχέδιο είναι προεκλογικού χαρακτήρα ή εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργολάβων;
Γιατί, είτε θα είναι φιλολαϊκό και θα «μιλά» σε δεκάδες χιλιάδες ωφελούμενους ή θα απευθύνεται σε λίγους.
Δεν μπορεί να είναι και το ένα και το άλλο.
Ας μας πουν τελικά, αφού φοβούνται ότι θα δημιουργηθεί μια νέα γενιά κόκκινων δανείων, γιατί ζητούν να μπορούν να πάρουν δάνειο συμπολίτες μας οι οποίοι αποδεδειγμένα δεν θα είναι σε θέση να το εξυπηρετήσουν;
Ας μας πουν τελικά, πώς «επιχορηγούνται οι εργολάβοι» αφού το Δημόσιο δεν βάζει ούτε ένα ευρώ στην κοινωνική αντιπαροχή;
Και μάλιστα αφού δεν δίνει την κυριότητα των ακινήτων, παρά μόνο την εκμετάλλευσή τους για ορισμένο χρόνο;
Αυτές οι αντιφάσεις, αυτή η σύγχυση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μαρτυρούν μόνο ένα πράγμα:
Αμηχανία.
Την κατανοούμε αλλά δεν μας αφορά.
Όπως και δεν αφορά τον κόσμο εκεί έξω.
Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια στρατηγική κοινωνικής στέγασης άνω των 1,7 δισεκατομμυρίων ευρώ, από την οποία θα ωφεληθούν 137.000 συμπολίτες μας.
Στην οποία περιλαμβάνονται και άλλα μέτρα, πέρα από αυτά που συζητάμε σήμερα:
Είναι η αναδρομική αύξηση του στεγαστικού επιδόματος κατά 50% για 50.000 φοιτητές.
Είναι οι φοιτητικές εστίες με πάνω από 8.000 κλίνες συνολικά, που θα ξεκινήσουν να κατασκευάζονται το 2023 σε πέντε περιοχές της χώρας μας.
 
Είναι το Πρόγραμμα «Εξοικονομώ – Ανακαινίζω για νέους», για την ενεργειακή αναβάθμιση ιδιοκατοικούμενου ακινήτου.  
Αυτό που επίσης ενδιαφέρει τον κόσμο εκεί έξω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι όλα αυτά που γίνονται από τη σημερινή Κυβέρνηση προκειμένου να βελτιώσει την οικογενειακή και επαγγελματική ζωή των νέων μας.
 
Την αύξηση του κατώτατου μισθού, τη μείωση φορολογικών συντελεστών,  το πρώτο ένσημο, τα προγράμματα των εκατό χιλιάδων θέσεων εργασίας, τη νέα επικουρική ασφάλιση.
Αλλά και την αύξηση των θέσεων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, «τις νταντάδες της γειτονιάς», την αύξηση και επέκταση των γονικών αδειών, το επίδομα γέννας, και πολλά άλλα
Όλα αυτά γίνονται υπεύθυνα, βήμα προς βήμα.
Και πάντα μέχρι εκεί που επιτρέπουν οι δυνατότητες της οικονομίας.
Ούτε με πλειοδοσία, ούτε με μαγικές» λύσεις, ούτε με υποσχέσεις προς όλους.
Και αφήνουμε στην κρίση της κοινωνίας όσους καταφεύγουν σε «εμπόριο ελπίδας»!